ensä
ensä
1) затылок / ceafă
2) загривок / grumaz, ceafă
3) шея / gît
    o uzadêr ensesini он вытягивает шею / el întinde gîtul
4) уст. деревянный брусок (на котором лежит ось мельницы) / arh. bară de lemn (pe care e pusă osia morii)
    ◊ koymaa lafları enseyä не принимать во внимание, не придавать значения (букв. класть слова на шею) / a nu lua în consideraţie, a nu ţine cont (textual a pune cuvintele pe gît)