сылыкланаш
сылыкланаш
-ем
Г.
грустить, печалиться, скучать
    Тарья нимахань вирдеок сылыкланен, мӓгӹрен. В. Сузы Тарья безо всяких причин грустила, плакала.
    Малын сылыклана Ирокок Светлана? Н. Володькин Почему с утра грустит Светлана?
Сравни с: шӱлыкаҥаш, йокрокланаш
Составные глаголы:
сылыкланен кашташ
сылыкланен колташ