суралыме
суралыме
Г.: сыралымы
1. прич. от суралаш
2. в знач. сущ. запирание (на замок, засов, запор)
    Тӱкылымым, суралымым шотлыде, чыла пудыртылыт. Я. Элексейн Всё ломают, невзирая на закрытость, на запертость.