сарайвуй
сарайвуй
Г.
1. сеновал
    Охыр сарайвуй пустой сеновал
    сарайвуйыш кузаш подниматься на сеновал.
    Вес кечӹн Володя дон Олег сарайвуйышты шукы пӓрдӓлевӹ: кӓнӹмӹ кечӹ. В. Петухов На следующий день Володя с Олегом долго валялись на сеновале: выходной.
    Качкылдалешӓт, йӱлдӓлешӓт, Васли сарайвуйыш амалаш пырен вазеш. Н. Игнатьев Наевшись, напившись, Васли заваливается спать на сеновале.
2. в поз.опр. сеновала; относящийся к сеновалу
    Сарайвуй левӓш крыша сеновала
    сарайвуй ташкалтыш лестница, ведущая на сеновал.
    Пенкинӓт сыцшым мышкын колтен, шӱкшӹ йыдалвлӓжӹм сарайвуй кӓштӓэш сӓкен. Н. Игнатьев И Пенкин смыл сажу, повесил на шест на сеновале ветхие лапти.
Сравни с: вӱтамбал, сарай