учёный
учёный
1. сущ. учёный; специалист в какой-либо области науки (могай-гынат наукышто лӱмын тунемше кугу шинчымашан еҥ)
    Кугу учёный крупный учёный
    самырык учёный молодой учёный
    учёныйын пашаже-влак труды учёного.
    Инженер, учёный кӧ лийнеже – ит ӧркане веле тунемаш. А. Селин Кто хочет стать инженером, учёным – учиться только не ленись.
    Селекций йӧн дене учёный-влак ятыр сортым (шыдаҥым) луктыныт. «Мар. ком.» В результате селекции учёные вывели довольно много сортов пшеницы.
Сравни с: шымлызе
2. прил. учёный; относящийся к науке, научный (наука дене кылдалтше)
    Учёный степень учёная степень.
    Наукышто ончык ошкылде, учёный лӱмым сулаш неле. «Мар. ком.» Не продвигаясь вперёд в науке, трудно заслужить учёное звание.
3. прил. учёный; много знающий в области какой-либо науки (могай-гынат наукышто пеш шуко палыше)
    Лиям дыр ыле, тымарте тыршалын, наукын докторжо – учёный еҥ. М. Казаков Трудясь усердно до сих пор, возможно, стал бы я доктором наук – учёным человеком.