урлымаш
урлымаш
сущ. от урлаш
1. рычание (о животных)
    Пий-влак урлымаш рычание собак.
2. разг. ругань, брань, ссора, шум
    Тыгай урлымаш нунын коклаште чӱчкыдын лиедаш тӱҥалын. М. Шкетан Такая ругань между ними стала возникать часто.
    – Кузе (Александр Михеевичлан) умылтараш? Кызытак! Уке гын ӱдыр верч урлымашат лийын кертеш! – пӧрдеш (Иван Степановичын) вуйыштыжо. К. Исаков – Как объяснить Александру Михеевичу? Сейчас же! Иначе из-за девушки может возникнуть и ссора! – думает Иван Степанович.