удыркалыме
удыркалыме
Г.: ыдыркалымы
1. прич. от удыркалаш
2. прил. исчёрканный, исписанный (небрежно)
    Удыркалыме тетрадем ончалын, туныктышо вуем ниялтыш. В. Сапаев Взглянув на мою исчёрканную тетрадь, учительница погладила меня по голове.
3. в знач. сущ. черкание, царапанье, написанное; то, что начёркано, нацарапано, написано
    Удыркалымым лудын-лудын, шинчажат кугеме тудын. Б. Данилов От долгого чтения написанного даже глаза его расширились.
    – (Анук) буквам ынде пален шуктен. Кид пыштыме шот дене кагазеш удыркалымыжат сита, – авай ойла. О. Тыныш – Теперь Анук выучила буквы. В качестве подписи на бумаге достаточно её царапанья, – говорит мать.
4. в знач. сущ. царапанье
    Вара омсам удыркалыме шокта. И. Васильев Затем послышалось царапанье двери.
    Южышт савар ӱмбаке кӱзынешт, кыр-гор удыркалыме гыч шокта. Н. Лекайн Некоторые из них хотят забраться на забор, слышно царапанье.