оҥгыр
оҥгыр
1. колокольчик, звонок
Той оҥгыр медный колокольчик
ший оҥгыр серебряный колокольчик.
Оҥгыр деч посна наҥгайышт (Оксинам), тарантасышке шынден. А. Январёв Посадив в тарантас, увезли Оксину замуж без колокольчиков.
Школ мучко оҥгыр йыҥгыртатыш. В. Юксерн По всей школе прозвенел звонок.
Сравни с: йыҥгыр
2. в поз.опр. относящийся к колокольчику, звонку
Оҥгыр йылме язычок колокольчика.
Кудывечыш оҥгыр йӱк йоҥгалте. П. Быков До двора донёсся звук звонка.
Идиоматические выражения:
– оҥгыр йӱк