окоп 1. окоп(лӱйкалыме годым шылашлан лӱмын кӱнчымӧ лаке) Окопым кӱнчаш рыть окоп. Туге гынат нунын пехотышт мемнан окоплаш шӱшкылтеш.Д. Орай Всё равно их пехота вламывается в наши окопы. Боец-влакын окопыштым ончалын, тудо йодо.Н. Лекайн Посмотрев на окопы бойцов, он спросил. 2. в поз.опр. окопный, окопа Окоп пундаш дно окопа. Тыште йӧршеш вес сӱрет: окоп пырдыжым, урын волымо деч воштырым тодын, пече дене пеҥгыдемдыме.Ф. Майоров Здесь совсем другая картина: стены окопа защищены от обвала забором из прутьев.