ӱпшалтме
ӱпшалтме
Г.: ӱпшӓлтмӹ
1. прич. от ӱпшалташ
2. в знач. сущ. запах
Пуракан пӱжвӱд ӱпшалтме нерышкат толеш. М. Казаков Пыльный потный запах прёт в нос.
Рвезе, лӱҥгенрак, шеҥгел радамыш ошкыльо. Макарова тудын деч вара арака пуш ӱпшалтмым шиже. П. Корнилов Парень, шатаясь, пошёл к задним рядам. Макарова почувствовала от него запах вина.