ӱнардыме
ӱнардыме
1. слабый; обессиленный; бессильный, маломощный
    Ӱнардыме пел корно гычат савырна. Калыкмут Слабый и с полдороги возвращается.
    Шарнен лий: патыр еҥ весым нигунамат ок лӱдыктыл, а ӱнардыме кычкырен лӱдыкташ тӧча. В. Юксерн Помни: сильный человек никогда не угрожает другим, а слабый пытается напугать криком.
2. перен. бестолковый
    «Ӱнардыме-влак!» – сырен шоналтыш Овдок. И. Васильев «Бестолковые!» – подумала со злостью Овдок.
    – Ужамат, тый, Микалка, йӧршеш ӱнардыме улат! З. Каткова – Вижу, ты, Микалка, совсем бестолковый!