шӱрдылшӧ
шӱрдылшӧ
1. прич. от шӱрдылаш
2. прил. бранчливый, бранливый, сварливый
    (Веран) оньыжо ден авалийшыже тыматле, лыжга улыт, шӱрдылшӧ огытыл. В. Косоротов У Веры свёкор и свекровка обходительные, спокойные, не сварливые.