шӱлалтыме
шӱлалтыме
Г.: шӱлӓлтӹмӹ
1. прич. от шӱлалташ
2. в знач. сущ. вздох
    Пылышемлан жапын-жапын авамын нелын шӱлалтымыже гына шокта. «Ончыко» До моего уха временами доносятся лишь тяжёлые вздохи моей матери.
Сравни с: шӱлалтымаш, шӱлалтыш