шӱдывачаш
шӱдывачаш
Г.: шӱдӹвачаш
анат. сычуг, книжка; один из отделов желудка у жвачных животных
    Марий ушкалжым шӱшкылын да мӱшкырыштӧ шӱдывачашым ужын. «Тошто ой» Мужик заколол свою корову и в животе увидел сычуг.