шӱвалыктыме
шӱвалыктыме
Г.: шӹвӓлӹктӹмӹ
1. прич. от шӱвалыкташ
2. прил. заговорённый, наговорный, нашёптанный
    Варвуш яра туйысыж дене да шӱвалыктыме аракаж дене Ведеркан кува деч пӧртылеш. Д. Орай Варвуш со своим пустым туесом и наговорной водкой возвращается от жены Ведерка.