шӧлдыра
шӧлдыра
уст.
1. полати (в избе); нары для спанья, устраиваемые под потолком между печью и стеной
    Шӧлдыра гыч шуҥгалташ упасть с полатей.
    Кргорий кугыза шӧлдыра гыч коҥгамбаке волен шуктыш, вара шӱлышыжӧ петырныш. «Ончыко» Старик Кргорий успел слезть с полатей, затем его дыхание перехватило.
    Кугыза лапка коҥга ден пырдыж коклаш шӧлдырам ыштен. М. Казаков Старик между низкой печкой и стеной соорудил полати.
    Шкендым шке шинчен шӧлдырашке кӱзӧ. Калыкмут Подбирай полати по своей стати.
2. в поз.опр. полатный, полатей; относящийся к полатям
    Тиде жапыште шӧлдыра оҥа кочыртатыш, кокыралтыме йӱк шоктыш. В. Любимов В это время скрипнули доски полатей, послышался кашель.
    (Стьопанын) шинчажлан шӧлдыра кашташте кечыше ӧрынчак перныш. Ф. Майоров На глаза Стьопана попала седёлка, висящая на перекладине полатей.
Сравни с: шӧлдырамбал