шӧлдыра уст. 1. полати (в избе); нары для спанья, устраиваемые под потолком между печью и стеной Шӧлдыра гыч шуҥгалташ упасть с полатей. Кргорий кугыза шӧлдыра гыч коҥгамбаке волен шуктыш, вара шӱлышыжӧ петырныш.«Ончыко» Старик Кргорий успел слезть с полатей, затем его дыхание перехватило. Кугыза лапка коҥга ден пырдыж коклаш шӧлдырам ыштен.М. Казаков Старик между низкой печкой и стеной соорудил полати. Шкендым шке шинчен шӧлдырашке кӱзӧ.Калыкмут Подбирай полати по своей стати. 2. в поз.опр. полатный, полатей; относящийся к полатям Тиде жапыште шӧлдыра оҥа кочыртатыш, кокыралтыме йӱк шоктыш.В. Любимов В это время скрипнули доски полатей, послышался кашель. (Стьопанын) шинчажлан шӧлдыра кашташте кечыше ӧрынчак перныш.Ф. Майоров На глаза Стьопана попала седёлка, висящая на перекладине полатей. Сравни с: шӧлдырамбал