шыргыкташ
шыргыкташ
-ем
1. журчать; производить монотонный, булькающий звук
    Пасушто, чодыраште тӧшак семын лум кия, а оласе уремлаште вӱд шыргыкта. В. Иванов На поле, в лесу лежит снег, как перина, а на улицах города журчит вода.
    Ялнаже кече ваштареш шинча, ончылныжо изеҥер шыргыкта. «Ончыко» Наша деревня расположена к югу (букв. против солнышка), перед ней журчит ручей.
Сравни с: шыргаш, чыргыкташ Ⅱ
2. шуметь, шелестеть; идти, моросить (издавая монотонный шум, шелест – о дожде)
    Тӱнӧ тыгыде йӱр шыргыкта. М.-Азмекей На улице моросит мелкий дождь.
    Эркын гына йӱр шыргыкташ тӱҥале. Д. Орай Тихонько стал моросить дождь.
Сравни с: йӱраш, выжгыкташ
3. шуметь, стучать (монотонно); работать, издавая монотонный шум
    Ик пӧлемыште ургымо машина шыргыкта. «Мар. ком.» В одной комнате стучит швейная машина.
    Кас еда телевизорын канде тулжо ылыжын, холодильник икшырымын шыргыктен. В. Иванов Каждый вечер зажигался голубой огонёк телевизора, монотонно шумел холодильник.