шыпланыде
шыпланыде
Г.: шӹплӓнӹде
1. деепр. от шыпланаш
2. нар. неумолчно, без умолку, беспрестанно, не затихая (говорить)
    Кок йолташ шыпланыде мутланат. Два товарища говорят без умолку.
Сравни с: тыпланыде, чарныде