шыматыме
шыматыме
1. прич. от шыматаш Ⅰ
2. в знач. сущ. ласка, утешение, успокаивание
– Пален лийза, тыште ача-авадан шыматымыштым мондашда логалеш. Ф. Майоров – Знайте, здесь вам придётся забыть родительскую ласку.
Рвезе-влак дене мутланен налме, умылтарыме, ӱшандарыме, эсогыл ача семын шыматымат ситен. «Мар. ком.» Хватило и беседы с мальчиками, объяснения, убеждения, даже отцовского утешения.
Сравни с: семалыме Ⅱ, шыматымаш