шыдыланен
шыдыланен
1. деепр. от шыдыланаш
2. в знач. нар. зло, злобно, сердито, гневно, возмущённо, раздражённо; сурово, свирепо
Нунышт (пӧръеҥ-влак), карныштын, омым лугыч ыштымылан шыдыланен мугыматеныт. «Ончыко» Мужчины, зевая, сердито ворчали (букв. бормотали) из-за прерванного сна.
Пушеҥге-влак, ала-кӧм ала-молан шудалын, пуйто шыдыланен мутланат. М.-Азмекей Деревья, кого-то за что-то ругая, будто сердито разговаривают.
Сравни с: шыдешкен, шыдештын, сырен