шургымаш сущ. от шургаш 1. шум; совокупность многочисленных звуков, голосов Залыште шургымаш ылыже: воштылшыжо воштылеш, ойлышыжо ойла.«Ончыко» В зале поднялся шум: кто смеётся, кто разговаривает. 2. шум; брань, скандал, ссора Тиде ешым пошкудыштат моктеныт: келшыдымаш, шургымаш нигунамат лийын огыл.П. Корнилов Эту семью хвалили и соседи: раздора, скандала никогда не было. Сравни с: шургымо, лӱшкымаш