шулдакан
шулдакан
Г.: шулдӓкӓн
1. дешёвый, недорогой, малостоящий
    Шулдакан кем дешёвые сапоги
    шулдакан ручка дешёвая ручка.
    Ош шовычым пидын, ӱмбалныже шулдакан ситце платье. В. Иванов Повязала белый платок, на ней дешёвое ситцевое платье.
    – Тыланда мом висаш? – Ик кило эн сай, эн шулдакан кампеткым! М.-Азмекей – Вам что взвесить? – Один килограмм самых хороших, самых дешёвых конфет.
2. перен. дешёвый; не имеющий ценности, пустой, никчёмный
    – Эх, тый мыйым моткоч окмак да шулдаканлан шотлет. А. Юзыкайн – Эх, ты меня считаешь очень глупым и дешёвым.
    (Андрей:) Тыйын илышет пеш шулдакан да шӱлыкан. Г. Ефруш (Андрей:) У тебя жизнь очень дешёвая и мрачная.
Сравни с: шулдо