шовыр Г.: шавыр 1. лёгкий верхний кафтан из белого холста или фабричных тканей Марий он ош шовырым чиен, вуйыштыжо теркупш.А. Юзыкайн Марийский вождь одет в белый кафтан, на голове шляпа. Епрем кува у тувырым да ош коленкор шовырым чиен.З. Каткова Жена Епрема надела новую рубашку и белый летний кафтан из коленкора. 2. перен. покров, наряд; то, что покрывает что-то или скрывает что-то Ош шовырым чиен шогалше мотор куэ-влак шӧртньӧ ока дене тӱрлыман, йолван шовычым пидыныт.Е. Янгильдин Надевшие белый кафтан красивые берёзы повязали украшенные золотыми блёстками платки с бахромой. Эр ӱжара йошкар шовырым чийыш.К. Березин Ранняя заря надела алый покров. Сравни с: тувыр 3. в поз.опр. шовыра, кафтана; относящийся к шовыру, кафтану (Ӱдырамаш) шовыр урвалтыж дене шинчавӱдшым ӱштылеш.Я. Ялкайн Женщина вытирает заплаканные глаза подолом кафтана. Ануш шовыр кӱсенже гыч кинде катышым луктеш.Н. Арбан Ануш достаёт из кармана кафтана кусок хлеба.