шовыр
шовыр
Г.: шавыр
1. лёгкий верхний кафтан из белого холста или фабричных тканей
    Марий он ош шовырым чиен, вуйыштыжо теркупш. А. Юзыкайн Марийский вождь одет в белый кафтан, на голове шляпа.
    Епрем кува у тувырым да ош коленкор шовырым чиен. З. Каткова Жена Епрема надела новую рубашку и белый летний кафтан из коленкора.
2. перен. покров, наряд; то, что покрывает что-то или скрывает что-то
    Ош шовырым чиен шогалше мотор куэ-влак шӧртньӧ ока дене тӱрлыман, йолван шовычым пидыныт. Е. Янгильдин Надевшие белый кафтан красивые берёзы повязали украшенные золотыми блёстками платки с бахромой.
    Эр ӱжара йошкар шовырым чийыш. К. Березин Ранняя заря надела алый покров.
Сравни с: тувыр
3. в поз.опр. шовыра, кафтана; относящийся к шовыру, кафтану
    (Ӱдырамаш) шовыр урвалтыж дене шинчавӱдшым ӱштылеш. Я. Ялкайн Женщина вытирает заплаканные глаза подолом кафтана.
    Ануш шовыр кӱсенже гыч кинде катышым луктеш. Н. Арбан Ануш достаёт из кармана кафтана кусок хлеба.