Большой марийско-русский словарь

лӱшкымӧ

лӱшкымӧ
1. прич. от лӱшкаш
2. прил. шумный; связанный с шумом
    Лӱшкымӧ йӱк звуки шума.
    Лӱшкымӧ йӱкым колын, пӧрт гыч унтер-офицер лекте. Н. Лекайн Услышав звуки шума, из дома вышел унтер-офицер.
    Сар лӱшкымӧ верыште ландыш кушкеш. Ю. Чавайн Там, где грохотала война, растёт ландыш.
3. в знач. сущ. шум, гудение; галдёж, перебранка; грохот, громыхание
    Пушеҥге лӱшкымӧ шум деревьев
    лӱшкымым колаш слышать шум
    лӱшкымым чарнаш прекратить шум.
    Сӱан лӱшкымат Чачилан омо ужмыла веле чучеш. С. Чавайн Даже шум свадьбы кажется Чачи лишь сном.
    Рвезе-влакын лӱшкымышт омемым кӱрльӧ. Г. Чемеков Галдёж ребят прервал мой сон.