лӱшкымаш
лӱшкымаш
сущ. от лӱшкаш
1. шум, гудение, совокупность многочисленных звуков
Мардеж лӱшкымаш шум ветра
поран лӱшкымаш шум пурги
лӱшкымаш иземе шум уменьшился.
Шолаш пурышо самовар лӱшкымашеш изи Витюкат помыжалте. З. Каткова От шума закипевшего самовара проснулся и маленький Витюк.
Пытартыш лу ий жапыште олалаште лӱшкымаш кугемын. «Мар. ком.» За последние десять лет шум в городах увеличился.
2. шум, шум-гам, галдёж, шумиха, гвалт, крики, ссора, перебранка
Лагерьыште лӱшкымаш шум в лагере
лӱшкымаш могырыш в сторону шума.
Салам лийже, пошкудо-влак! Могай лӱшкымаш? А. Волков Здравствуйте соседи! Что за шум?
Комаров лӱшкымашым колынат, вигак шылын куржын. М. Шкетан Комаров услышал шум и сразу скрылся.
3. шум, грохот, громыхание, грохотание
Орудий мӱгырымым чарнен. Чарнен мланде лӱшкымаш. М. Шкетан Орудия перестали греметь. Прекратилось грохотание земли.
Кенета ала-могай лӱшкымаш южым шергылтарыш. Н. Лекайн Вдруг какой-то грохот разрезал воздух.