лӱдыктен
лӱдыктен
1. деепр. от лӱдыкташ
2. нар. угрожающе, устрашающе, с угрозой
    – Эрла тендан нерген пырдыж-газетыш возена, – Ондре лӱдыктен каласыш. В. Иванов – Завтра о вас напишем в стенгазете, – угрожающе сказал Ондре.
    Полковник йодышлан кондымо еҥым янлыкла шыдын лӱдыктен ончал колта. Д. Орай Полковник, словно озверевший, устрашающе посмотрел на допрашиваемого.