луштыргышо
лутыргышо
1. прич. от луштыргаш
2. прил. рыхлый; изношенный; разваленный
    Пасушто лум эше кӱжгӧ, но тудо уже луштыргышо. «Мар. ком.» В поле снег ещё толстый, но уже рыхлый.