лупшалтараш
лупшалтараш
-ем
1. размахивать, размахнуть
    Ӱдырамашышт кидыштым ала-мо семын сӧралын лупшалтарен, йырге ошкыл колтат. М.-Азмекей Идут игриво женщины, необыкновенно красиво размахивая руками.
    (Давлий кугыза) кыдал марте кечыше пондашыжым лупшалтара веле. В. Микишкин Старик Давлий только размахивает бородой, свисающей до пояса.
2. бросать (бросить) с размаха
    Тудо, автоматшым виктен, кӱчык очередьым луктын, пытартышлан гранатым лупшалтарен. Н. Лекайн Он, направив автомат, стрелял короткими очередями, потом бросил с размаха гранату.
3. закидывать, закинуть, перебросить что-либо (через плечо, на перекладину и т.д..)
    Но ош халатым чийышет кенета тӧршталтыш, ваче гочшо ала-мом шемалгын койшым лупшалтарыш да ӧрдыжкӧ чымалте. «Ончыко» Но тот, что был одет в белый халат, вдруг отпрыгнул, что-то чёрное перебросил через плечо и побежал в сторону.
4. перен. делать что-либо увлечённо, вдохновенно, от души (играть, плясать и т.д..)
    Лупшалтаре, Тимошка! Лупшалтаре, йыдрит-кудрит. А. Волков Наяривай, Тимошка! Наяривай, едрит-кудрит.
Составные глаголы:
лупшалтарен кодаш
лупшалтарен колташ
лупшалтарен налаш
лупшалтарен пышташ
лупшалтарен шуаш