лупш
лупш
Г.: лыпш
1. плётка, нагайка
    Лупш дене кыраш бить плёткой
    шӧрынан лупш гранёная плётка
    шӱштӧ лупш ременная плеть, нагайка
    лупшым лупшаш хлестать плёткой.
    Кыралтше пий ончыктымо лупш дечат лӱдеш. Калыкмут Битая собака боится даже вида плётки.
    Онтонын лупшыжо латкок шӧрынан. С. Николаев Плётка у Онтона двенадцатигранная.
2. в поз.опр. относящийся к плётке, нагайке, принадлежащий плётке, нагайке
    Лупш вурго рукоятка плётки
    лупш мучаш кончик плётки.
    Ковра луй лупш почшо дене лупшалын колта вышт да вушт. В. Колумб Игривая куница хлестнёт хвостом-плёткой резко.