изике
изике
Г.: изикӓ
уст. светец (илыме верым, пӧрт кӧргым волгалтараш чыра тулым пижыкташ йӧнештарыме вер)
    Япык кугыза ниялткален-ниялткален, изикем вереште, чырам чӱктыш. А. Березин Старик Яков ощупью нашёл светец, зажёг лучину.
    Электротул вашталтыш изикем. М. Большаков Светец заменён электричеством.