dil
dil
в разн. знач. язык; языковой / limbă; de limbă; lingvistic
    dil bilimi лингвистика / lingvistică
    dil bilän знающий языки, полиглот / care posedă mai multe limbi, poliglot
    ana dili родной язык / limba maternă
    gagauz dili гагаузский язык / limba găgăuză
    dilini göstermää показывать язык / a arata limba
    dilini çıkarmaa высунуть язык / а scoate limba
    dil ucunda dönmää вертеться на языке / a-i sta, a-i veni pe limbă
    dilindän çekmää тянуть за язык / a-l trage de limba
    dili tutulmuş (alınmış) у него отнялся язык / a amuţit, i-a pierit graiul
    dil kemiksiz погов. язык без костей / prov. limba oase n-are
    hérbir kuş kendi dilindän kaybeler погов. язык мой — враг мой (букв. всякая птица из-за своего же языка гибнет) / prov. pasărea pe limba ei piere
    ◊ kuş dili тарабарщина, птичий язык / limba păsărească
    dilini dalamaa прикусить язык, раскаиваться в своих словах / a-şi muşca limba, a se căi de cele spuse