наждак
наждак
1. наждак (кӱзым, товарым да т. м. шумен пӱсемдыме кӱ)
    Наждак начаремын. «Мар. ком.» Наждак истёрся.
    Тыгай ойым лудмеке, наждак дене йыгымыла чучеш. М. Казаков Прочитав такие предложения, кажется, будто тебя натирают наждаком.
2. в поз.опр. наждачный
    Мардеж ӱдыръеҥын шӱргыжым наждак кагазла йыга. И. Стрельников Ветер, как наждачная бумага, трёт лицо девушки.