кӱдыртылаш
кӱдыртылаш
Г.: хӹдӹртӹлӓш
-ам
многокр.
1. греметь, грохотать (о громе)
Кудырчӧ чарныде кӱдыртылын. Беспрерывно гром гремел.
2. греметь, грохотать, громыхать; производить громкие звуки, напоминающие гром; говорить громким голосом
Кок вел гычат артиллерий кӱдыртылаш тӱҥале. Е. Янгильдин С обеих сторон начала грохотать артиллерия.
– Кочкашыже тый мастар улат!..– умбакыже Овока кӱдыртылеш. М. Рыбаков – Есть-то ты мастер!.. – продолжает греметь Овока.
Составные глаголы:
– кӱдыртыл шогаш