кычкыркалыме
кычкыркалыме
1. прич. от кычкыркалаш
2. в знач. сущ. крик, окрик
    Иван Григорьевич тугак шӱлыкын кычкыркалыме деч посна каласыш. «Ончыко» Иван Григорьевич сказал с грустью без крика.