кычкыркалымаш
кычкыркалымаш
сущ. от кычкыркалаш крик (беспорядочный), выкрикивание, суета, шум
    Лӱшкен кычкыркалымаш беспорядочное выкрикивание.
    Кычкыркалымаш, тыш-туш куржталмаш тарваныш. И. Васильев Началась суматоха: крик, беготня.
    Модмаштугак виян кая. А «болельщик» коклаште рӱжгымаш, кычкыркалымаш шергылт гына шога, юж чытыра. «Ончыко» Игра идёт полным ходом. А среди болельщиков царит шум, крик – воздух накалён.