кычкыралме
кычкыралме
1. прич. от кычкыралаш
2. в знач. сущ. зов, крик
    Яныш нуным шӱрдыл налнеже ыле, но орол еҥын кычкыралмыже тудым лугыч ыштыш. К. Васин Яныш хотел было отругать их, но вдруг его прервал крик охранника.