кычалтылме
кычалтылме
1. прич. от кычалтылаш
2. в знач. сущ. придирка; кляузничание. кляуза
    Йӧра кеч надзиратель кычалтылмыжым чарнен. Уке гын шӱлалташат эрыкым ок пу ыле. В. Юксерн Ладно хоть надзиратель прекратил придирки. А то проходу не давал.