кылме
кылме
Г.: кӹлмӹ
1. прил. мёрзлый
    Кылме пареҥге мёрзлая картошка
    кылме ковышта мёрзлая капуста.
    Пашазе-шамыч, кылме мландым пургедын, бетоным оптат, йӱштӧ поран лоҥгаште станок-шамычым шындылыт. Д. Орай Рабочие копают мёрзлую землю, бетонируют, в холодную пургу монтируют станки.
    Теве шиште эр годсек кылме пушеҥгым чӱҥга, шукшым, копшаҥгым кычалеш. В. Иванов Вот с утра дятел долбит мёрзлое дерево, ищет червей, жучков.
2. сущ. простуда, стужа, мерзлота
    Чыла кылмет лекше да выйдет твоя простуда.
    Ок лӱд кылме, йӱштӧ дечын – вет пӧръеҥ гай патыр тумо. В. Колумб Не боится стужи, холода – ведь дуб крепок, как мужчина.