кушкедаш
кушкедаш
Г.: кышкедӓш
-ам
1. рвать, порвать; разрывать, разорвать; отрывать, оторвать
    Кагазым кушкедаш рвать бумагу
    тувырым кушкедаш порвать рубашку.
    Лач тиде жапыште сигнальный оҥгыр пылышчорам кушкедшаш гай шергылте. «Ончыко» Как раз в это время зазвенел сигнальный звонок, готовый разорвать барабанную перепонку.
    Снаряд-влак, мландым пургедын, кушкедыныт. Ю. Артамонов Снаряды, врываясь в землю, разрывали её.
2. перен. разг. болтать, пустословить, привирать, рассказывать небылицу, нести околесицу
    Ну и кушкедеш вет! ну и несёт же околесицу!
    (Кужнуров) шке мыскаражлан шке ӧрын, куанен, умбакыжат ешарен, лийдымашым кушкедеш. Ю. Галютин Кужнуров, сам удивляясь своим же шуткам, вдохновенно, и дальше прибавляя, неудержимо несёт небылицу.
Составные глаголы:
кушкед колташ, кушкедын колташ
кушкед лукташ, кушкедын лукташ
кушкед налаш, кушкедын налаш
кушкед опташ, кушкедын опташ
кушкед шуаш, кушкедын шуаш