куныжаҥдыме
куныжаҥдыме
1. прич. от куныжаҥдаш
2. в знач. сущ. засорение
    Комнатым куныжаҥдымемлан авай мыйым шылтален нале. Мать поругала меня за засорение комнаты.
Сравни с: куштыраҥдымаш