куныж
куныж
Г.: кыныж
1. сор, мелкие сухие отбросы; мусор
    Кудывече гыч куныжым ӱштын луктым. Со двора вымела сор.
    Омо дене сякой куныжым ужат – шомак лийшашлан. Если во сне увидишь всякий сор – к крупному разговору.
Сравни с: куштыра, шӱкшак
2. перен. разг. вздор, сор; кто-что-либо лишнее, ненужное, бесполезное
    Шочшо-кушшо шочеш, адакат куныж ок лий вет аважлан. О. Шабдар Дитя родится, опять же не будет лишним для своей матери.
    (Ватыже Модестлан:) Шерем темын (кӱлеш-оккӱлым колышташ). Тыйжат ала-могай куныжым шонен муынат. В. Шишков (Жена Модесту:) Надоело слушать чушь. И ты выдумал какой-то вздор.
Сравни с: кӱлеш-оккӱл, оккӱл
3. перен. сложность, трудность
    Илыш куныж сложности жизни.
4. перен. в поз.опр. беспутный, непутёвый
    Куныж икшыве ача-аван шӱйышкышт кӱзен шинчын. Беспутное дитя село на шею родителей.