кумылаҥын
кумылаҥын
1. деепр. от кумылаҥаш
2. нар. увлечённо, с воодушевлением
    Кумылаҥын пашам ышташ работать с воодушевлением
    кумылаҥын тунемаш увлечённо заниматься.
    Емельянов кумылаҥын у материалым умылтараш пиже. К. Васин Емельянов увлечённо стал объяснять новый материал.