кумача
кумача
Ⅰ
Г.: кумӓтя
крёстный отец (тынеш пуртымо годым иктаж-кӧн ача шотеш лийше)
Марлан кайыше ӱдыр-качын кумава ден кумачажлан кумалтышым пуышаш. На свадьбе невеста должна дать приданое крёстной матери и крёстному отцу жениха.
Сравни с: кресача
Ⅱ
диал. беспокойство, шум
Кумачам ышташ причинять беспокойство.
– Мийыза модаш! Тыште кумачам веле шукемдеда, – манын, (Лашай) Чемышлан вуйжо кугыт кинде шултышым нумалтен луктын колтыш. «У вий» Пашай, отдав Чемышу огромный кусок хлеба, отправил гулять, говоря: – Идите гулять! Здесь только создаёте шум.