кудалмаш
кудалмаш
сущ. от кудалаш
1. скачка, бег (животных)
    Тӧрген кудалмашеш на полном скаку
    мераҥым кудалмаштыжак лӱен налаш подстрелить бегущего зайца (букв. при его скачке, беге).
2. езда, проезд на чем-либо, ход (транспорта)
    Писын кудалмаште при быстрой езде, во время быстрой езды
    поезд кудалмаштак тӧрштен волаш спрыгнуть на ходу поезда.
    Гриша кудалмаштак лобогрейка гыч тӧрштен камвозо. «Ончыко» Гриша прямо на ходу лобогрейки спрыгнул и упал.