кугыжа
кугыжа
Г.: кугижӓ
1. царь, император
    Кугыжам луктын шуаш свергнуть царя.
    Кугыжам лӱен пуштынытыс. П. Корнилов А ведь царя расстреляли.
    Япон кугыжат, руш кугыжат ик шотан улыт. К. Васин И японский император, и русский царь одинаковы.
2. ист. верховный вождь союза племён
    Марийын кугыжаже Чоткар-патыр ден Онар гына лийыныт. «Тошто ой» У марийцев верховными вождями были лишь Чоткар-богатырь и Онар.
3. перен. первый, важнейший, главнейший из числа других
    Маска – чодыран кугыжаже. Медведь – царь леса.
    Айдеме – пӱртӱс кугыжа. Человек – царь природы.
    Лач йӱкын шӱла эн покшелне ӱстел кугыжа – самовар. Сем. Николаев Только шумно дышит посередине царь стола – самовар.
4. в поз.опр. царский; относящийся к царю, императору
    Кугыжа династий царская династия, императорская династия
    кугыжа тукым гыч царского рода.