косор
косор
Г.: косар
косарь (кӱжгӧ да кумда тӱран кузӧ)
    (Ведерка) нӱшкӧ косор дене лочинам шелеш, самоварым шында. Ю. Артамонов Ведерка тупым косарём щиплет лучину, ставит самовар.
Сравни с: чырагӱзӧ