кокыралташ
кокыралташ
Г.: кахыралташ
-ем
однокр.
1. кашлянуть
    Эркын кокыралташ тихонько кашлянуть.
    Иванов верже гыч эркын кынеле, кокыралтыш. В. Косоротов Иванов медленно встал со своего места, кашлянул.
2. перен. книжн. кашлянуть, пальнуть, стрельнуть (об орудии)
    Моло танкат, тулым луктын, кокыралтыш. В. Иванов Кашлянули и другие танки, открыв огонь.
    Винтовка адак кокыралтыш. С. Чавайн Опять пальнула винтовка.
Составные глаголы:
кокыралтен колташ