кералаш
кералаш
Г.: керӹлӓш
-ам
однокр.
1. воткнуть, вонзить; заставить проникнуть в глубь чего-либо
    Тоям кералаш воткнуть палку.
    Яша Гужавин, кольмыжым рокыш кералят, вийнен шогале. В. Юксерн Воткнув лопату в землю, Яша Гужавин выпрямился.
Сравни с: шуралаш, керлаш
2. засунуть, сунуть внутрь чего-либо
    Тургымыштет Макси урядникын каралт шогышо кӱсен аҥышкыже листовкым кералын. Н. Лекайн В суматохе-то Макси в открытый карман урядника засунул листовку.
Сравни с: шуралаш, чыкаш
3. перен. обхитрить, обдурачить (букв. воткнуть)
    Эчан умылыш, Епремизаже тудлан шуэн ӱден, у уржам чаманен. «Епрем адакат мыйым керале», – шоналта ушыж дене. Н. Лекайн Эчан догадался, Епрем его поле засеял редко, пожалел новые семена ржи. «Епрем опять обхитрил меня», – подумал про себя.
Составные глаголы:
керал шындаш