кенвацтараш -ем Г. ронять, уронить Кид гӹц кенвацтараш уронить из рук тӧрелкӓм кенвацтараш уронить тарелку самынь кенвацтараш нечаянно уронить. Йыштылмы лошты ӹшкежӓт ак цаклы, кӹшӓнжӹ гӹц пумага лаштыкым кенвацтара.В. Сузы В суете даже не замечает, как роняет из кармана листок бумаги. Смотри также: камвозыкташ