келшыме
келшыме
1. прич. от келшаш
2. в знач. сущ. дружба, согласие
    Уляй ден Матран келшымыштлан мый пешыжак ом ӱшане. П. Корнилов Я не очень-то верю дружбе между Уляй и Матра.
    Келшыме лӱмеш тудо (Лашманов) Прокатовын кидшым кормыжтыш. Н. Лекайн В знак согласия Лашманов пожал руку Прокатова.
3. прил. дружественный
    Тӱрлӧ йылман шемер-влак икте-весыштым пагаленыт, ваш келшыме кылым пеҥгыдемден толыныт. М. Казаков Разноязыкие трудящиеся уважали друг друга, укрепляли дружественную связь.
4. разг. прил. любимый
    Молан шылташ: кажне качын келшыме ӱдыржӧ лийын. М. Казаков Зачем скрывать: у каждого парня была любимая девушка.
Сравни с: йӧратыме